Aanpassingen aan de Thora in Rabbijnse bronnen deel 3

Het gaat om zowel veranderingen om veranderingen aangebracht aan de Masoretische tekst.

Het gaat in de middeleeuwse commentatoren die de taqqune citeren. Of in rabbijnse literatuur zoals de Talmoed, die aangeven dat de lezing die in de manuscripten zijn opgenomen niet origineel zijn, wat betreft deze 18 kwesties. De originele lezing wordt aangegeven in de taqqune. (McCarthy Carmel, The Tiqqune Sopherim and Other Theological Corrections in the Masoretic Text of the Old Testament, 19)

Volgens Abraham Geiger en Christian D.Ginsburg is dit slechts de topje van het ijsberg en zijn er eigenlijk meer dan 18 taqqune (veranderingen). (Idem, 20)

The tiqqune sopherim tradition in het werk van Ya’qub al-Qirqisani, behandelt de achttien veranderingen die de rabbijnen aangeven. Hij beschouwt numeri 16;14 ook als een taqqune, terwijl het niet voorkomt in andere lijsten die de 18 veranderingen presenteren. (Idem, 40) In hoofdstuk 22 geeft Qirqisani aan dat de Rabbijnen geloven dat de auteurs van deze veranderingen Ezra en Nehemia waren. (Ibidem) Hij geeft als kritiek het volgende aan; als Ezra en Nehemia deze veranderingen hebben begaan dan achten zij zichzelf wijzer dan Mozes. (Idem, 41)

In zacharia 2:12 staat er in de huidige masoretische tekst ‘his eye’ dit zou ‘my eye’ moeten zijn. De meerderheid van de Rabbijnse traditie, eveneens Qirqisani prefeert de lezing ‘my eye’ boven ‘his eye’. (Idem, 62). Ook in enkele tradities zoals de LXX komt ‘my eye’ for in tegenstelling tot de lezing van ‘his eye’

Een tweede voorbeeld is in Genesis 18:22; “and they went towards Sodom; “but abraham stood yet before the Lord” R.Simeon said; “this is a tiqqun of the scribes, for the Shekinah was actually waiting for Abraham”. (..) Talmoed R.Simeon (..)where the lord Stood while Abraham sat”. (Idem 71). De originele lezing zou dus volgens de Rabbijnen moeten zijn dat niet Abraham tegenover God stond, maar God stond tegenover een zittende Abraham. Dus de lezing zou moeten zijn; “Lord was still standing before Abraham”. (Idem, 70)

Dat Genesis 18:22 behoort tot de 18 veranderingen staat in; Tanhuma (midrash), Yalquta-Makhiri , Siphre, en in de het boek van al-Qirqisani. (Idem, 72). Alle rabbijnse bronnen zijn het eens dag het toebehoort tot de 18 veranderingen. Zoals Dr. Kennicott en Rossi aangeven zijn er geen tekstuele varianten ervan gevonden in de LXX of masoretische tekst. (Idem, 73)

Een derde voorbeeld geeft Rabbijn Rashi (Shlomo Ben Yitzchaq), hij schrijft over Numeri 11:15 het volgende:

“so that I not see my misfortune: Scripture should have written, “their misfortune,” [or “Your misfortune,” according to Divrei David] but it euphemizes. This is one of the scribal emendations in the Torah, [such as writers make] for the purpose of modifying and adjusting the text. — [Midrash Tanchuma Beshallach 16; Mechilta Beshallach, parashah 6]”

“SCRIPTURE SHOULD HAVE WRITTEN, “their misfortune,” BUT IT EUPHEMIZES. THIS IS ONE OF THE SCRIBAL EMENDATIONS IN THE TORAH FOR THE PURPOSE OF MODIFYING AND ADJUSTING THE TEXT.”

Een schriftelijke aanpassing van de text door de Soferim (schriftgeleerden).

Een vierde voorbeeld is; 1 samuel 3:13

In cambridge school of commentary (biblehub) staat het volgende; There is a Jewish tradition that the original reading was ‘cursed me,’ which was altered by the scribes from motives of reverence. The rendering of the LXX. ‘because his sons were blaspheming God,’ gives the same sense, corresponding to a slight alteration of the present Hebrew text. Eli’s sons had blasphemed God and made light of him by their infamous conduct in His very presence.

Er worden in het boek meerdere voorbeelden genoemd habakukk 1:12 wordt op bladzijde 105 genoemd. Hierbij zou het gaan om he shall not die in plaats van we shall not die.

Een ander voorbeeld is malachi 1:12 en 1;13(idem, 111). En Job 32:3 (idem, 115). Evenzo jeremiah 2:11, psalm 106;20 (idem, 101) en hosea 4:7 (idem, 98). Ook wordt Ezekiel 8:17 genoemd (idem, 91).

Tenslotte zullen we numeri 12:2 behandelen;

The originial text read as the rabbanic traditions say; let her not be as a still-born child, with the half of ~ flesh eaten away an coming from our mother’s womb”; so that the correction would have consisted in a change from first person plural to third person anonymous in the suffixes for “mother” and “flesh (idem, 126).