Dawah les 1; Kerkvaders en corrupties aan de tekst.

1: kerkvader Jerome (overleden 420) geeft aan in zijn commentaar op galatians 3;10, dat de joden de masoretische (deuteronomium 27:26) tekst hebben veranderd. (Meyers NT commentary)

2: Augustinus van Hippo (354-430) zegt dat de jaargetijden van de zonnevloed tot aan abraham in de masoretische tekst niet kloppen en er geen gegronde argumenten wordt geleverd voor de jaargetijden die tegenstrijdig zijn aan de septuagint.

3; John chrysostomos (overleden 407) geeft aan joden verbranden bewust canonieke werken (commentaar op matthew volume 9 homily). Op zijn commentaar op matteus 2:23 zegt hij het volgende; “For many of the prophetic writings have been lost;”.

4: justinus de martelaar (100-140) in zijn dialogue with thrypo the jew chapter 72 geeft aan dat de joden passages en verzen schrapten uit boeken van het oude testament (the book of ezra) de verzen die hij citeert zitten vandaag niet in de oude testament.

5; Eusesbius (overleden 334) zegt in zijn commentaar op matteus 27:9 dat de joden waarschijnlijk de passages schrapten uit the book of jeremiah. Het staat er namelijk niet in.

6; kerkvader Origenes (3e eeuw) geeft aan dat ondanks alle vroege manuscripten in johannes 1:28 bethany lezen. Dat dit een geografische fout is en dat het gecorrigeerd moet worden naar Bethabara.

7; We zien dat kerkvader Augustinus van hippo (4e eeuw) de volgorde van de woorden veranderd van johannnes 17:3.

In greek commentary lees je hier het volgende over; But all such violences to the text are unnecessary”.

A.F Buzzard zegt het volgende; alteration of the Holy Scripture seriously distorts the words given to us by Jesus.

[1=>1] [t]hat they may know Thee
[3=>2] and Jesus Christ,
[4=>3] whom Thou hast sent,
[2=>4] as the only true God.” .

8; papias (70-140) levert een andere dood over van Judas dat tegenstrijdig is aan de gospel of matteus. In matteus staat dat judas zichzelf heeft opgehangen. In het verhaal van Papias hangt hij zichzelf niet op

9: Saint Ambrose geeft aan in zijn commentaar op marcus 13:32 dat ‘neither the son’ een toevoeging is.

Papias schrijft het volgende in ‘the fourth of the exegeses of the Words of the Lord”, dat wordt overgeleverd door Apollinarius of Laodicea; “Judas walked about as an example of godlessness in this world, having been bloated so much in the flesh that he could not go through where a chariot goes easily, indeed not even his swollen head by itself. For the lids of his eyes, they say, were so puffed up that he could not see the light, and his own eyes could not be seen, not even by a physician with optics, such depth had they from the outer apparent surface. And his genitalia appeared more disgusting and greater than all formlessness, and he bore through them from his whole body flowing pus and worms, and to his shame these things alone were forced [out]. And after many tortures and torments, they say, when he had come to his end in his own place, from the place became deserted and uninhabited until now from the stench, but not even to this day can anyone go by that place unless they pinch their nostrils with their hands, so great did the outflow from his body spread out upon the earth”.

Soera 2;79 Wee degenen die de Schrift met hun eigen handen schrijven en vervolgens zeggen: “Dit komt van Allah.” Om het te verruilen voor iets van geringe waarde. Wee dan hen vanwege wat hun handen geschreven hebben en wee hen voor wat zij ermee verdienen.

Soera 5:13 Zij hebben de woorden (in het Boek) van hun (juiste) plaats verwisseld.

Soera 4/46; Among the Jews are those who distort words from their [proper] usages.

Soera 3; He has revealed to you the Book with truth, verifying that which is before it, and He revealed the Tavrat and the Injeel aforetime, a guidance for the people, and He sent the Furqan. In zijn commentaar zegt Ibn jurayj op deze vers; datgene wat overeenkomt met de Koran uit de voorgaande geschriften is authentiek dat gene wat de Koran weerspreekt is vals en wordt verworpen. In zijn commentaar zegt Saaed ibn Musayyab het volgende; het woord muhaimin geeft aan, the one who judges. (Izhar ul haqq, part 3, 3-24).