Answering Christianity Al uw vragen over het christendom beantwoord
Vertaald door: Hoed Elhadoute
1. William Muir, een Schotse oriëntalist, verkozen tot directeur van de Universiteit van Edinburgh en voorzitter van de Royal Asiatic Society, wiens boeken een van de belangrijkste bronnen zijn voor de hervorming van het beeld van de Islam en haar profeet bij moderne, christelijke polemische studies, schrijft:
“De revisie van Othman is ongewijzigd aan ons doorgegeven. Het is zelfs zo zorgvuldig doorgegeven aan ons dat het geen variaties van belang bevat, we zouden zelfs kunnen zeggen dat er geen variaties zijn tussen de ontelbare kopieën die verspreid waren over de uitgestrekte grenzen van het Islamitische rijk.
Strijdende en verbitterde facties, die hun oorsprong vonden in de dood op Othman zelf na een kwart eeuw na de dood van de Profeet Mohamed, hadden de Mohammedaanse wereld sindsdien verscheurt. Toch was er maar eén Koran gangbaar onder hen, en het instemmende gebruik van hen allen in elk tijdperk tot op de dag van vandaag om hetzelfde schrift te gebruiken, is een onweerlegbaar bewijs dat we nu de echte tekst voor ons hebben die is opgesteld op bevel van de kalief Othman.
Er is waarschijnlijk geen ander werk op aarde waarvan haar tekst twaalf eeuwen (1) zo zuiver is gebleven.”(2)
2. Georges-Louis Leblois, een Franse pastor en auteur, vermeldde dat: “Vandaag de dag is de Koran het enige heilige schrift dat geen opmerkelijke variaties bevat.”(3)
3. Kenneth Cragg, de Anglicaanse priester en productieve geleerde, zei:
“De consensus over de mening- met uitzondering van de shia- is dat de Koran zoals deze stond in de revisie van Othman niets belangrijks weglaat en geen vreemde zaken bevat. De dood van de Profeet Mohamed had het boek definitief afgesloten.”(4)
4. Bosworth Smith, een katholieke historicus en biograaf, verklaarde in zijn provocerende boek Mohammed and Mohammedanism: “We hebben een boek dat absoluut uniek is in zijn oorsprong, in zijn bewaring en in de chaos van zijn inhoud, maar over de authenticiteit ervan heeft niemand ooit een serieuze twijfel kunnen zaaien.”(5)
5. Philip Hitti, een maronitische christen uit Libanon en een vooraanstaand geleerde op het gebied van Arabische studies in de Verenigde Staten, stelt dat “moderne critici het erover eens zijn dat de huidige kopieën bijna exacte replica’s zijn van de oorspronkelijke tekst zoals die is samengesteld door Zayd, en dat over het algemeen de tekst van de koran van vandaag is zoals Mohammed die heeft geproduceerd. Zoals sommige Semitische geleerden opmerkten, zijn er waarschijnlijk meer variaties in de lezing van één hoofdstuk van Genesis in het Hebreeuws dan in de hele Koran.”(6)
6. Stanley Lane Poole, een Britse oriëntalist, die hoogleraar Arabische studies was aan de universiteit van Dublin, schreef: “Het is een enorme verdienste in de Kur-an dat er geen twijfel bestaat over de echtheid ervan […] het woord dat we nu kunnen lezen met volledige zekerheid dat het dertienhonderd jaar onveranderd is gebleven.”(7)
7. John Burton, hoogleraar Arabisch aan de universiteit van Edinburgh, zegt in de slotzin van zijn magnum opus, The Collection of The Qur’ân, dat De Koran zoals we die vandaag de dag hebben “de tekst is die aan ons is doorgegeven en welke is georganiseerd en goedgekeurd door de profeet […]. Wat we vandaag in onze handen hebben is de Muṣḥaf van de profeet Mohamed (vzmh)”.
8. Denise Masson, een Franse islamoloog zei in de introductie van haar vertaling van de Koran: “Uiteindelijk, ondanks deze discussiepunten, kunnen we zeggen dat de tekst die we nu in ons bezit hebben de criteria bevatten van substantiële getrouwheid.”(9)
9. Maurice Gaudefroy-Demombynes, de Franse oriëntalist, zei : “De Koran werd kort na de openbaring vastgesteld door middel van een authentieke tekst, waarvoor geen enkele serieuze reden voor bestaat om het te beschouwen als gewijzigd.”(10)
10. Hamilton A. R. Gibb, een van de vooraanstaande orientalisten van de twintigste eeuw, schrijft: “Het lijkt redelijk goed vastgesteld dat er geen wijzigingen zijn aangebracht aan het materiaal en dat de originele vorm en inhoud van Mohamed’s discoursen bewaard werden gebleven met een nauwgezette precisie.” (11)
11. Theodor Nöldeke, een van de vooraanstaande Duitse orientalisten, zei in zijn boek Geschichte des Qorans (Geschiedenis van de Koran): “Alles wijst er dus op dat de tekst van de Koran van Othman zo volledig en getrouw was als men kon verwachten.”(12)
12. Richard Bell, een Britse arabist aan de Universiteit van Edinburgh, die vooral bekend staat om zijn vertaling van de Koran, gaf te kennen dat: “Moderne studies over de Koran in feite geen serieuze vragen hebben opgeroepen over de authenticiteit ervan.”(13)
13. Adrian Brockett, hoogleraar Arabische en islamitische studies aan de universiteit van Durham en een van de gereputeerde geleerden op het gebied van de vroege tekstuele geschiedenis van de koran, vermeldde in zijn Illustrations of Orientalist Misuse of Qur’anic Variant Readings dat de moslims de Koran behielden door alle generaties heen met grote striktheid.(14)
Hij verklaarde elders dat de overdracht van de Koran in wezen statisch was, en niet organisch.Er was een enkele tekst, en niets significants, zelfs niet naar verluidt opgeheven materiaal, kon eruit worden gehaald en er kon ook niets in worden gestopt.”(15)
14. Neal Robinson, een van de toonaangevende Britse oriëntalisten van vandaag en een hoofddocent Islamitische Studies aan de Universiteit van Leeds, schreef: “In grote lijnen is de moslimtraditie algemeen aanvaard door niet-moslimgeleerden.”(16)
15. Thomas Walker Arnold, een eminente Britse orientalist, die hoogleraar Arabische en islamitische studies was aan de School of Oriental Studies, Universiteit van Londen, vertelt ons dat “zowel moslim- als niet-moslimgeleerden het erover eens zijn dat de tekst van deze revisie grotendeels overeenkomt met de feitelijke uitspraken van Mohammed zelf.”(17)
16. Christiaan Snouck Hurgronje, een van de meest gereputeerde Nederlandse oriëntalisten, erkende dat “alle sekten en partijen dezelfde tekst van de Koran hebben.”(18)
17. Charles Cutler Torrey, een oriëntalist en Semitische geleerde, verklaarde dat de koran “praktisch ongewijzigd voor ons ligt van de vorm die Mohamed hem zelf heeft gegeven.”(19)
18. R. V. C. Bodley, de Amerikaanse orientalist, verklaarde, “Vandaag de dag is er geen twijfel mogelijk dat de Koran die overal waar moslims zijn wordt gelezen, dezelfde versie is als de vertaling van Hafsa’s exemplaar.(20)
19. Rom Landau, hoogleraar islamitische studies aan de University of The Pasific, zei dat “het de taak werd van Mohammeds secretaris, Zayd ibn-Thabit, om deze uitspraken in tekstvorm samen te brengen. Abū Bakr had het werk geleid en later, na een herziening op bevel van Uthman, nam de Koran zijn standaard en definitieve vorm aan die tot ons ongewijzigd is gebleven.”(21)
20. Forster F. Arbuthnot, een prominente Britse orientalist, merkte op dat “binnen twintig jaar na de dood van Mohammed (AD 632) een definitieve en volledige tekst van de Koran werd opgesteld en dat deze hetzelfde is gebleven, zonder enige verandering of wijziging door liefhebbers, vertalers of interpolators, tot op de dag van vandaag. Het is te betreuren dat hetzelfde niet kan worden gezegd over alle boeken van het Oude en het Nieuwe Testament.”(22)
Referenties:
1: Het boek van William Muir is geschreven in de dertiende eeuw na de Hidjra.
2: William Muir, Life of Mohamet: from original sources, London : Smith, 1878, appendix, pp.557-58
3:Louis Leblois, Le Koran et la Bible Hebraïque, Paris: Fischbacher, 1887, p.54
4: The Call of the Minaret, Oxford: Oxford University Press, 1964, p.97
5: Bosworth Smith, Mohammed and Mohammedanism, New York: Harper & Brothers, 1875, p.41
6: Philip Hitti, History of the Arabs, London: Macmillan, 1937, p.123
7: Edward William Lane and Stanly Lane Poole, Selections from the Kur-an, London: Trubner, 1879 p.c
8: John Burton, The Collection of the Qur’an, p.239-140
9: Le Coran, trad. De D. Masson, editions Gallimard, 1967, p.xl.
10: Maurice Gaudefroy-Demombynes, Les Institutions Musulmanes, Paris : E. Flammarion, 1921, p.42
11: Hamilton Alexander Rosskeen Gibb, Mohammedanism: An Historical Survey, London: Oxford University Press US, 1962, p.34
12: Theodor Nöldeke, Geschichte des Qorans, Leipzig: Dieterich, 1919, 2/93
13: Richard Bell and William Montgomery Watt, Bell’s Introduction to the Qur’an, Edinburgh: Edinburgh University Press, 1970, p.51,
14: See Adrian Brockett, “Illustrations of Orientalist Misuse of Qur’ānic Variant Readings,” paper presented at the colloquium on the study of ḥadīth, Oxford, 1982
15: Adrian Brockett, “The Value of Hafs And Warsh Transmissions For The Textual History of The Qur’ān,” in Andrew Rippin, ed., Approaches Of The History of Interpretation Of The Qur’ān, Oxford: Clarendon Press, 1988, p.44
16: Neal Robinson, Christ in Islam and Christianity, New York: SUNY Press, 1991, p.194
17: Thomas Walker Arnold, The Islamic Faith, Lahore: Vaqar Publications, 1983, p.9
18: Christiaan Snouck Hurgronje, Mohammedanism: lectures on its origin, its religious and political growth and its present state, New York: G.P. Putnam’s Sons, 1916, p.27
19: Charles Cutler Torrey, The Jewish Foundation of Islam, New York: KTAV Pub. House,1967, p.2
20: R. V. C Bodley, The Messenger: The Life of Mohammed, New York: Greenwood Press, 1969, p.235
21: Rom Landau, Islam and the Arabs, London, G. Allen & Unwin, 1958, p.200
22: Forster F. Arbuthnot, The Construction of the Bibe and the Koran, London: Watts & Co. 1885, P.6