Zegt de Koran dat alle afgodienaren vermoordt moeten worden?

Alvorens we de verzen en de juiste interpretatie ervan gaan weergeven, willen we enkele verzen uit het Oude Testament behandelen. De evangelisten zijn nogal hypocriet in hun benadering van de islam, terwijl hun eigen geschriften aangeven dat je in enkele gevallen geen vrede mag sluiten met de vijand en waarbij de profeten worden opgedragen door God om de stad en de mensen erin te vernietigen. Als het echter op de islam aankomt dan hanteren ze andere maatstaven.

Deuteronomium 3;3 staat; “En zo leverde de Heer, onze God, Koning og van Basan met zijn voltallige leger aan ons uit. We versloegen hem en doodden al de zijnen (..) vers 6; We doodden alle inwoners, zoals we eerder hadden gedaan bij Sichon.(..) Het vee en de goederen van de steden maakten we echter voor onszelf buit.

In deuteronomium 7;2 staat; “Wanneer de Heer, uw God, u de overwinning op hen schenkt, moet u hen doden. U mag geen vredesverdrag met hen sluiten en hen niet SPAREN. Sta ook geen Huwelijksverbintenissen met hen toe”.

In Numeri 31 lezen we het volgende; “de Heer zei tegen Mozes; “Spoor de Israelieten ertoe aan wraak te nemen op de Midjanieten, daarna zul je met je voorouders verenigd worden”.

Deuteronomium 2 staat; “De Heer zei tegen mij; “ik laat je zegevieren over Sichon en zijn land. Val hem aan en neem zijn land in bezit. (..) In vers 34 staat; “We veroverden toen al zijn steden en doodden er de mannen, vrouwen en kinderen; we lieten niemand in leven.

In de Koran lezen we het volgende;

Soera 8, vers 39: “En bestrijdt hen totdat er geen vervolging is en de godsdienst geheel voor Allah wordt. Maar als zij ophouden dan ziet Allah voorzeker hetgeen zij doen.

Koran 9:5
“Als de heilige maanden zijn verstreken, doodt dan de veelgodendienaars waar jullie hen vinden, grijpt hen en belegert hen en wacht hen op in elke mogelijke hinderlaag. Maar als zij berouw tonen, de gebed verrichten en de aalmoes geven, legt hun dan niets in de weg. God is vergevend en barmhartig”

Kadi Abu Bakr ibn al-Arabi (overleden 1148) geeft aan dat de bovenstaande verzen van toepassing waren op de Arabische afgodienaren, die ten tijde van de profeet (vrede en zegeneningen zijn met hem) leefden op het Arabisch schiereiland. Het is geen algemene regel om ten strijde te trekken tegen alle niet-moslims, maar slechts van toepassing op de afgodienaren die leefden ten tijde van de profeet, die jarenlang de profeet en zijn metgezellen heeft mishandeld, vermoord en vervolgd. Kadi Ibn Arabi geeft aan dat oorlog niet wordt gevoerd in de islam om mensen met dwang te laten bekeren. (1)

De hadiethgeleerde Al Ayni, bekend van zijn alom geaccepteerde commentaar op Sahih Bukhari, geeft aan dat er een consensus bestaat onder de geleerden dat soera 9 vers 5 van toepassing is op de afgodienaren van het Arabisch schiereiland die leefden ten tijde van de profeet (vrede en zegeningen zij met hem). (2)

Sufyan at-Thawri (d.161), ibn Subrume (d.144) en mukatil (d.150) allen respectievelijk imams van de tabiun, dus de vrome voorgangers, zeiden het volgende; “oorlog is er voor defensieve doeleinden, de voornaamste doel is het bewerkstelligen van vrede. (3)

 
(1) Kadi ibn Arabi, Ahkam Al Qoran II, 854

(2) Ayni, umdetul kari, 1/64

(3) Ebu zehra, medhayip, 52