Barton L. Mack schrijft in zijn werk ” Wie schreven het nieuwe testament werkelijk” op bladzijde 109 het volgende; “In het algemeen zijn lukas vehalen over paulus missie aanvechtbaar. Zij werden verteld ter ondersteuning van lucas eigen theorie over het begin van het christendom en stemmen niet overeen met wat paulus zegt over dezelfde plaatsen en gebeurtenissen”.
In Acts 15; 36-41 staat het volgende wat betreft de discussie tussen Barnabas en Paul; ” 39 Ze kregen er ruzie over. Daarom gingen ze uit elkaar. Barnabas voer met Johannes Markus naar Cyprus. 40 Maar Paulus vroeg Silas om met hem mee te gaan. Samen vertrokken ze, nadat de gemeente hen in gebed aan de Heer had toevertrouwd. 41 Hij reisde met Silas door Syrië en Cilicië en bemoedigde de gemeenten daar.”
We lezen echter dat Paulus later Mark wel accepteert in Timothy (2), 4;11, lezen we het volgende; “11 Lukas is alleen met mij. Neem Markus mede, en breng hem met u; want hij is mij zeer nut tot den dienst.”
Het geschil kwam namelijk niet tot stand door een onenigheid met Mark, maar zoals Paulus schrijft in zijn brief tot de Galatians (2;11) “11 En toen Petrus te Antiochië gekomen was, wederstond ik hem in het aangezicht, omdat hij te bestraffen was.
12 Want eer sommigen van Jakobus gekomen waren, at hij mede met de heidenen; maar toen zij gekomen waren, onttrok hij zich en scheidde zichzelven af, vrezende degenen, die uit de besnijdenis waren.
13 En ook de andere Joden veinsden met hem; alzo dat ook Barnabas mede afgetrokken werd door hun veinzing”.
Lucas weergeeft vaak dus een verdraaide waarheid in zijn werk ‘handelingen van de apostelen’ die in enkele gevallen niet overeenkomt met de brieven van Paulus.