We lezen van vers 1-9 dat alle volkeren ten strijde zullen trekken naar Jeruzalem. En dat God die volkeren zal uitroeien die Jeruzalem belagen. Zoals we weten heeft Jezus geen enkele volk kunnen belagen, maar is hij zelf gekruisigd door de Romeinen.
Volgens de christenen wijst dit op de Second Coming van Jezus, echter geeft de tekst hier geen duidelijkheid over. Uit de tekst valt niet op te maken dat er een persoon de eerste keer zal komen, zal sterven en heen zal gaan naar de Hemel en daarna voor de tweede keer zal komen om deze doelen te verwezenlijken.
In Zacharia vers 12-10 wordt er gesproken in verleden tijd en staat het volgende: “Ze zullen zich weer naar mij wenden, en over degene die ze hebben doorstoken, zullen ze weeklagen als bij de rouw om een enig kind; hun verdriet zal zo bitter zijn als het verdriet om een oudste zoon”.
De christenen zijn nogal inconsistent in hun claims, in jesaja 9 vers 5, staat de tekst in het verleden tijd en gaat het om een kind dat al is geboren. Desondanks claimen ze dat het over Jezus gaat in de toekomst. In Zacharia 12-10 omdat de tekst in het verleden tijd staat nemen ze het in dit geval wel letterlijk. Alhoewel het totaal niet strookt met de context, forceren ze het op Jezus (vrede zij met hem). De ene keer is een tekst dat in de verleden tijd staat (jesaja 9:5) van toepassing op Jezus, ondaks dat het om een kind gaat dat al geboren is. In een ander geval (zacharia 12-10) dan dient de tekst wel letterlijk genomen te worden. Dit is op z’n zachts gezegd nogal inconsistent.
Er wordt in dit vers duidelijk gemaakt dat “ze” zullen weeklagen. Volgens de christenen wijst dit op de spijt die de joden zullen hebben bij de “Second Coming” van Jezus. Echter kan “ze” nooit wijzen op de Joden want het waren de Romeinen die Jezus hebben gekruisigd (doorstoken). Als de christenen echter claimen dat “ze” (degene die hebben doorstoken) wijst op de Romeinen. Dan klopt die bewering ook niet want vandaag de dag geloven diezelfde Romeinen al in de ‘Second Coming’ van Jezus en tevens geloven ze in zijn Goddelijkheid. Het Romeinse volk is namelijk al sinds de 4e eeuw christelijk en aanbidt Jezus.
Tevens wordt in vers 11 gesteld dat het volk zou rouwen net als bij de dood van Josia. Hierbij wordt dus een vergelijking gemaakt met koning Josia als we de verzen uit het Oude Testament erbij halen, dan zien we duidelijk, dat het volk vlak na de dood van koning Josia ging rouwen.
“Heel Juda en Jeruzalem rouwde over Josia. 25Jeremia dichtte een klaaglied op hem, en tot op de dag van vandaag is het in Israël de gewoonte dat de zangers en zangeressen Josia in hun klaagliederen bezingen. Ze zijn opgetekend in het boek van de Klaagliederen. 26Verdere bijzonderheden over Josia en de bewijzen van zijn trouw aan de wet van de HEER 27zijn van begin tot eind opgetekend in het boek over de koningen van Israël en Juda.”
Dit gaat dus niet om spijtbetuiging zoals de christenen dit beweren, maar dit gaat om het
rouwen van een volk vlak na de dood van een overleden heerser. Als de christenen beweren dat het hier wijst op het volk die spijt zal krijgen, omdat ze Jezus doorstoken hebben op wie doelen ze dan en voor wanneer?
De Romeinen zijn al christenen en de tekst geeft geen ruimte om te claimen, dat de moordenaars na de dood van Jezus, nadat hij overleden is, en na een periode van 2000 jaar een ander volk spijt zou betuigen voor de daden die ver in het verleden zijn gepleegd, terwijl dezelfde volk die dit heeft gedaan, eeuwenlang heeft geleefd volgens de evangeliën.
De bewering van de christenen is niets meer dan zoeken naar een zandkorrel binnen een hooiberg. Tevens maken ze zich hierbij schuldig aan whisful thinking.
Wij zullen de Joodse interpretatie aanhalen om aan te tonen dat het niet over Jezus gaat.
1;In de Septuagint lezing van de Tanakh dat is geschreven voordat Jezus (as) was geboren lezen we het volgende; “10 And I will pour upon the house of David, and upon the inhabitants of Jerusalem, the spirit of grace and compassion: and they shall look upon me, because they have mocked , and they shall make lamentation for him, as for a beloved , and they shall grieve intensely, as for a firstborn . In de Septuagint versie is er geen enkele vermelding dat iemand ‘doorstoken’ zal worden. We lezen in de commentaar van de Bijbel het volgende; “not of a metaphorical piercing,“insulted,” as Maurer and other Rationalists (from the Septuagint) represent. Hieruit blijkt dat het doorstoken niet letterlijk werd opgevat door de Griekse vertalers van de Bijbel die in de pre-christelijke periode leefden. We zien ook dat Calvijn een figuurlijke interpretatie hanteert op basis van de Septuagint.
2; Joodse Commentatoren zijn van mening dat dit op een aantal mensen kan wijzen. Allereerst zou het op Onias III kunnen wijzen. In de Whedon’s Commentary lezen we hierover het volgende; “On the other hand, some see in the representative of Jehovah the good high priest Onias III, who was deposed in 175 and slain in 170 (2 Maccabees 4:27-34”. Daarnaast zou het kunnen wijzen op het volgende; “”Some noble representative of Jehovah had been martyred … but who this martyr was we have no means of knowing.[26] The one pierced is not the Messiah.[27] There are no historical allusions.[28] Various suggestions of historical personages have been made in an attempt to identify the pierced one: the brother of Jonathan, Onias III, Simon the Maccabee, or a Teacher mentioned in the Dead Sea Scrolls, etc., etc!”[29]”. (John Gill’s Exposition on the Bible).
3; Er zijn ook Rabbijnen die van mening zijn dat het wijst op de Messias. Dit zou dan gaan over Messias Ben Joseph en Niet Messias ben David (John Gills expositon on the Bible). Volgens de Rabbijnse bronnen die dateren uit de tijd voor Jezus (as), namelijk de Dead Sea Scrolls die in Qumran zijn gevonden geloofden de joden dat er twee Messias’en zouden komen. Dit zijn twee afzonderlijke personen. De joodse Rabbijnen die het toekennen aan de Messias, kennen het toe aan Messias Joseph die volgens hen gaat sterven in een oorlog. Het volgende is duidelijk geworden uit de Dead Sea Scrolls die dateren uit de periode voordat Jezus (vrede zij met hem) was geboren;
Charles Lee Irons writes:
“The Qumran community expected the prophet of Deuteronomy 18 and two messiahs, one priestly and one kingly. These all seem to be human messianic figures.” [8]
As a qualifying footnote to the above, he writes:
” “A prophet and the Messiahs of Aaron and Israel” (1QS IX.11; CD XII.23; XIV. 19; XIX.10; XX.1).”
Het is dus duidelijk dat ook de pre-christelijke geschriften niet pleitten dat dit wijst op een kruisiging van Messias ben David.