Answering Christianity Al uw vragen over het christendom beantwoord
20 punten tegen evangelisten.
1; Geen praktijk van memoriseren onder de vroege en hedendaagse christenen. In tegenstelling tot de moslims, die tot vandaag de dag een praktijk van de Koran memoriseren hebben.
2; Geen manuscripten daterend uit de eerste, tweede of derde eeuw waarin de Bijbel in gecompileerde versie in manuscript vorm beschikbaar is in tegenstelling tot de moslims die meerdere Korans in gecompileerde versies hebben daterend uit de late eerste eeuw van de Islam.
3; Wetenschappelijke fouten in de Bijbel, waaronder de verzen dat de planten eerder zijn geschapen dan de zon, wetenschappelijk gezien is dit onmogelijk. In tegenstelling tot de christenen kennen de moslims geen voorvallen a la Galileo. In de zeventiende eeuw vond er een discussie plaats tussen Galileo (een wetenschapper) en een kardinaal die beweerde dat de aarde plat zou zijn en niet draaide om de zon.
4; Het ontbreken van enig vorm van een sanad (keten) voor de Bijbelgeschriften Marcus, Matteus, Lucas en Johannes. In tegenstelling tot de christenen baseren de moslims zich op een sanad die geverifieerd wordt, en aan de hand hiervan wordt een overlevering al dan niet bestempeld als authentiek, waarna het in overweging wordt genomen.
5; De bekentenissen van de vroege christen apologeten waaronder Chrysostomos dat de Joden opzettelijk en bewust canonieke boeken hebben verbrand. (Chrysostomos in volume 9 commentaar op Matteus).
In zijn werk ‘a dialogue with Thrypho’ schrijft Justinus de Martelaar dat de joden verwijzingen naar Jezus uit de Tenach schrapten. (Adam Clarke, the holy bible, volume 2).
Tevens zegt kerkvader Jerome dat de joden de Hebreeuwse tekst hebben veranderd in zijn commentaar op galatians 3;10 (Clarke’s Commentary).
Ten slotte zegt kerkvader Augustinus van Hippo, in diens werk ‘The City of God’, dat de joden geen gegronde argumenten leveren voor hun afwijkende jaargetijden, die niet overeenkomen met de LXX, vanaf Abraham tot aan de vloed. Volgens Augustinus zijn de jaargetijden die voorkomen in de LXX correct in tegenstelling tot de jaargetijden in de Hebreeuwse tekst die niet kloppen.
6, Alle vroege kerkvaders waaronder; Papias, Origen, Ireanaeus, Eusebius en Jerome bevestigen allen dat het Bijbelboek van Matteus oorspronkelijk is geschreven in het Hebreeuws. Er zijn geen enkele manuscripten van deze Hebreeuwse versie gevonden. Wat we enkel hebben is de Griekse vertaling en een Hebreeuwse vertaling van die Griekse vertaling.
7; De tweede brief van Petrus en de derde brief van Johannes werden als onbetrouwbaar geacht door bepaalde kerkvaders tot in het jaar 364, in het jaar 364 besloot de concilie om de drie brieven als authentiek te beschouwen. Eusubius geeft aan dat het behoort tot de algemeen bekende maar niet geaccepteerde boeken. Tevens geeft hij aan dat de tweede brief van Petrus niet is geschreven door de apostel Petrus.(eisubius,kerkvadergeschiedenis,hoofdstuk 3,volume3)
8; Celcus (178), de Griekse filosoof, schrijft in zijn werk, het ware woord, het volgende; “sommige gelovigen gaan zover dat ze tegen zichzelf ingaan en veranderen de oorspronkelijke, het evangelie drie of vier of meerdere malen, alsof ze dronken zijn en veranderen zo zijn karakter zodat ze moeilijkheden ontkennen als ze met kritiek geconfronteerd worden. Het feit dat de kerkvader Orignes (3e eeuw) in zijn antwoord op de aantuigingen van Celcus, niet uit te Bijbel kon opmaken dat Jezus een timmerman werd genoemd. Want zoals Bart d. Ehrman heeft opgemerkt stond in het vroegste manuscript van de evangelie van Marcus, dat P45 wordt genoemd en dat dateert uit het begin van de derde eeuw (de tijd van Origenes) en in verscheidene latere getuigenissen, het volgende; “is dit niet de zoon van de timmerman”. In plaats van dat hij zelf timmerman is, is Jezus alleen de zoon van de timmerman. Duidelijk een verandering aangebracht door kopiist en duidelijke argumenten die de bewering van Celcus ondersteunen.
9; Op de inleiding van de site van de statenbijbel staat het volgende; “het ontbreken van originele handschriften van evangelies zegt trouwens niets over de authenticiteit ervan. De belangrijkste nog bestaande handschriften van het NT dateren uit de vierde eeuw. Het oudste bekende christelijke handschrift bevat een paar verzen uit Johannes; het gaat om een stukje papyrus dat gedateerd wordt op ca. 130 na Christus en dat zich thans in Manchester bevindt.” Waar het werk voorheen werd gedateerd tussen 125-150. Heeft onder meer Brent Nongbri op paleogragrafische gronden geconcludeerd dat het dateert uit de 2e helft van de tweede eeuw of begin derde eeuw. (Harvard theological review, blz 46)
10; De Bijbelcommentator Herald zegt het volgende op pagina 347, volume 2; “de geleerde Melito heeft het boek niet opgenomen tussen de geaccepteerde boeken. Dit wordt overgeleverd door Euesebius in zijn kerkvadergeschiedenis volume 4, hoofdstuk 26. Daarnaast heeft Gregory Nazianzen alle geaccepteerde boeken opgesomd in een gedicht, echter is het boek van Esther hier niet bij inbegrepen. Tevens heeft Amphilochius zijn vraagtekens geuit over de authenticiteit van het boek. In een gedicht die hij toeschreef aan Seleucus. Ten slotte heeft Athanasius het boek verworpen in zijn brief, nummer 39.” (Maulana, Izhar Ul Haqq, Izhar ul Haqq, ‘Distortion and Abrogation in the Bible’, 3-65).
Het boek van Esther werd niet als authentiek geacht door de vroege kerkvaders Melito, Nazianzen, Seleucus en Athanasius. Dit is tevens de reden dat het boek niet als authentiek werd geacht door de geleerden uit de reformatie als Calvijn.
11; Welke Pentateuch is authentiek en geïnspireerd? De Hebreeuwse Pentateuch, De Griekse vertaling, of de Sanmartian versie, die onderling talloze verschillen vertonen. De Griekse vertaling en de Samartiaanse versie hebben 900 overeenkomsten die verschillen met de Hebreeuwse versie. En de Samartiaanse versie heeft 6000 verschillen die verschilt van de Hebreeuwse versie. (Mustafa El Azaami, The history of the Quranic Tekst, 243).
Deuteronomium 27;4 komt overeen met de Dode Zeerollen en de Samartiaanse Thora en NIET met de Masoretische tekst.
Mattheus 12:17-18 komt overeen met de Dode Zee-Rollen en de Masoretische versie en NIET met de Septuagint.
Lukas 4:17-18 komt overeen met de Septuagint en NIET met de Dode Zee-Rollen noch de Masoretische versie
In Deuteronomium 32;43 staat een toevoeging in de Septuagint, dat niet is opgenomen in de Masoretische tekst.
12; Volgens de kerkvader Dionysius (het jaar 200) en Eusebius is het boek ‘openbaringen van Johannes’ niet geschreven door de apostel Johannes. Het boek is geschreven door een onbekende Johannes. (bron; Eusebius, history of the church, 7.25, 1-16).
13; Clement of Alexandria zegt het volgende; “Alle boeken waren vernietigd. Hierna werd Ezra geïnspireerd om deze te herschrijven “. Theophylactus heeft het volgende gezegd; “De Heilige boeken waren compleet verdwenen. Ezra werd geïnspireerd door hen te herschrijven”. Dus Genesis de oorspronkelijke versie zoals die is opgetekend door Mozes, die was verdwenen, waarna Ezra het heeft herschreven. In de Joodse bronnen wordt gesproken over 11 tot 18 aanpassingen van het ‘Soforim’ aan het Oude Testament (Rashi in diens commentaar). Onder de Rabbijnse literatuur staat dit bekend onder het begrip ‘Tiqquney Soferim’. Ten slotte volgens de vroege Joodse historicus Josefus en de kerkvader Eusebius was het oorspronkelijk geschrift van het Oude Testament geopenbaard in chronologische orde, echter is dit ten tijde van Ezra veranderd. (Eusebius, comments Psalmen, psalm 72; PG23, 604b). Daarnaast lezen we het volgende in de psalmen;
Psalm 72: 20 The prayers of David the son of Jesse are ended
Benson commentary; The prayers of David the son of Jesse are ended – This is not found in the Syriac. The following is added in that version at the close of the psalm: “The end of the Second Book.” In regard to this twentieth verse, it is quite clear that it is no part of the psalm; and it is every way probable that it was not placed here by the author of the psalm, and also that it has no special and exclusive reference to this psalm, for the psalm could in no special sense be called “a prayer of David.”
14; De eerst elf verzen van hoofdstuk 8 van het Bijbelgeschrift Johannes zijn een latere toevoeging. Dit geldt tevens voor 1 johannes 5;7 en voor Matteus 17;21. Evenzo geldt dit voor de handelingen van de apostelen 8;37. (Pullpit Commentary) (Barnes Notes)
James Robinson is hoogleraar theologie hij schrijft in zijn werk “Het Jezus Evangelie, zijn oorspronkelijke woorden” op bladzijde 69 het volgende; Het echte probleem met dit verhaal ligt elders; het hoort niet in het oorspronkelijke Nieuwe Testament. Het komt niet voor in de oudste en beste handschriften, maar was op verschillende plaatsen toegevoegd door latere kopieerders…..(..)De meest moderne vertalers plaatsen de passage overigens tussen haken of geven in een noot aan dat deze tekst ontbreekt in de oorspronkelijke tekst.”
Matteus 21;44 is een mogelijke toevoeging. Deze ontbreekt in p104 de vroegste manuscript, tevens in de codex Bazae en andere vroege manuscripten.
Lucas 23;34a waarin Jezus een smeekbede doet voor zijn vijanden deze ontbreekt in p75, Codex Vaticanus en Codex Bazae. Volgens de website van christenapologeet James White is dit een toevoeging aan het geschrift van Lucas
Johannes 5;4 ontbreekt in vele vroege manuscripten. Robertson word schrijft het volgende; “All of this verse is wanting in the oldest and best manuscripts like Aleph B C D W 33 Old Syriac, Coptic versions, Latin Vulgate. It is undoubtedly added
Openbaringen 1;8 en 1;11 (de eerste en de laatste) zijn vastgestelde en alom geaccepteerde toevoegingen.
Acts 28;29, marcus 7:16 en matteus 23:14 zijn toevoegingen.
In Marcus 1;41 staat in de onze huidige Bijbel en in de meeste manuscripten dat Jezus medelijden kreeg met de verstoten melaatse. In de Codex Bazae echter dat ondersteund wordt door drie Latijnse manuscripten wordt aangegeven dat Jezus geen medelijden had maar juist boos werd. In het Grieks is het een verschil tussen de woorden Splangnistheis en Orgistheis. (Bart d.Ehrman, evolutie van de Bijbel, 150).
15; De Griekse vertaling van het boek van Daniel die als geïnspireerd werd geacht door de vroege christenen is verbeterd door de kerkvader Origenes in de derde eeuw. Hij heeft het boek verbeterd aan de hand van de vertaling van Theodotion. Als het boek geen vertalingsfouten bevatte waarom heeft hij het dan verbeterd? Hoe kan een boek die fouten bevat en later in de derde eeuw wordt verbeterd geïnspireerd zijn door God? Volgens Justinus de Martelaar is de Griekse vertaling accuraat en geïnspireerd. Waarom ontstond dan de drang onder de kerkvaders om deze versie te verbeteren? Waarom claimen de christenen vandaag de dag, dat juist de Hebreeuwse versie van de Bijbel geïnspireerd is?
Daarnaast zijn er vele toevoegingen gedaan aan de septuagint. Judges 16:13 bevat een toevoeging. 1 samuel 5:6 bevat een toevoeging. De vulgate bevat bijvoorbeeld toevoegingen aan exodus 18:4 en ook aan psalm 14:3. Dit zijn geen varianten maar duidelijke toevoegingen. (bron; Helmut Koester, What is – and is not – inspired, Bible review, vol.xi, no5, October 1995, p18)
16; Marcus 16; 9-20 is een latere toevoeging aan de Bijbel; De verzen ontbreken in onze twee oudste en beste manuscripten van het evangelie van Marcus; de schrijfstijl wijkt af van die van de rest van de evangelie; de overgang tussen deze passage en de voorgaande is moeilijk te begrijpen (Maria Magdalena wordt bijvoorbeeld in vers 9 geïntroduceerd alsof ze nog niet genoemd was, ook al komt ze in de voorgaande verzen voor; er is een ander probleem met het Grieks waardoor de overgang nog ongelukkiger wordt); en een groot aantal woorden en zinnen in de passage wordt nergens anders in Marcus aangetroffen. Kortom, het bewijs is voldoende om vrijwel alle tekstgeleerden ervan te overtuigen dat deze verzen een toevoeging zijn. (Bart D. Ehrman, de evolutie van de Bijbel, 79). De ending is lost zeggen christenen, als je zo een brede manuscript traditie hebt zoals ze claimen, hoe kan de ending dan lost zijn?
17; Zelfs volgens de ‘eerste kerkvader’ Irenaeus van Lyon heeft Marcus zijn Bijbelgeschrift pas opgesteld na de dood van Petrus en Paulus. De apostel Petrus heeft dus nooit zijn geschrift gelezen en Marcus heeft het geschrift niet opgesteld in het bijzijn van een apostel. Na de dood van de apostel Petrus heeft Marcus zijn bevindingen op papier gezet. Althans volgens de kerkvaders. (lardner in zijn Bijbelcommentaar). De geleerden zijn het erover eens dat het geschrift van Matteus in zijn huidige versie is gebaseerd op het werk van Marcus. Dus dat hij bepaalde passages en verhalen heeft overgenomen van het werk van Marcus. Dit toont aan dat de discipel van Jezus, Matteus niet de auteur is van het werk, want indien hij de auteur zou zijn waarom zou er dan de noodzaak ontstaan om te citeren uit een werk waarvan wordt geclaimd dat het is geschreven door een leerling van een ander apostel. Dus jij als apostel bent de primaire bron, maar om je boek of geschrift op te stellen baseer je de tekst op een secundaire bron, namelijk van iemand die geen ooggetuige is van Jezus.
18; We lezen in het boek dat behoort tot de vijf boeken die Mozes (vrede zij met hem) geschreven zou hebben, het volgende;
Deuteronomium 34-5;
Alzo stierf Mozes, de knecht des Heeren, aldaar in het land van Moab, naar des Heeren mond.
En Hij begroef hem in een dal, in het land van Moab, tegenover Beth-peor; en niemand heeft zijn graf geweten, tot op dezen dag.
Volgens de autoritaire Thora commentator Abraham ibn Ezra (1092-1167) is dit een toevoeging aan het geschrift van Mozes dat is aangebracht door Josua. Dit wordt tevens geaccepteerd door de Pulpit commentary. (bron; Bernard M Casper, an introduction to Jewish Bible Commentary, london, 71).
◄ Genesis 14:14 ►
Het gebied Dan heette toen nog niet Dan; zie judges 18:29.
◄ Numbers 25:9 ►
And those that died in the plague were twenty and four thousand
- twenty and four thousand] S. Paul uses the narrative as a warning to Christians (1 Corinthians 10:8). Either by a slip of memory or owing to a variant reading he gives the number as three and twenty thousand
◄ Genesis 46:15 ►
Benson commentary; Perhaps we should also notice the quibble often raised regarding the statement of Stephen in Acts 7:14, that “Seventy-five souls went down into Egypt.” As a matter of fact, the total number probably ran well over a hundred or so. Just how Stephen figured it, we do not know, but it is generally thought that he was merely quoting from the LXX, which gives five sons of Joseph not mentioned in our version
◄ Deuteronium 3:14 ►
Dit geldt ook voor de laatste woorden in deuteronomium 3;14, Horne zegt het volgende hierover in zijn commentaar; “het is onmogelijk dat Mozes deze woorden heeft gesproken”. Het gaat hier om de woorden ‘to this day’
In Elicott’s Commentary staat hier het volgende over; “air took . . . unto this day.—The last words of this chapter seem to point to a later hand, as of Joshua, describing the completion of the conquest. The expression “unto this day” is characteristically common in Joshua, or in the editorial notes inserted throughout that book. (See Introduction to Joshua, “On the Style of the Book.”
◄ Deuteronomium 2:12 ►
2En in Seïr woonden vroeger de Horieten, maar de kinderen van Ezau verdreven hen uit hun bezit, vaagden hen van voor hun ogen weg en gingen in hun plaats wonen; net zoals Israël gedaan heeft met het land van zijn bezit, dat de HEERE hun gegeven heeft.)
Clarke Commentary
Verse Deuteronomy 2:12. The Horims also dwelt in Seir — The whole of this verse was probably added by Joshua or Ezra
◄ Numbers 21:14 ►
14Daarom wordt er gezegd in het boek van de oorlogen van de HEERE:
Waheb in Sufa, en de dalen van de Arnon,
Niemand kent dit boek. Ellicots commentary (14, 15) The book of the wars of the Lord.—Nothing is known about this book
◄ Numbers 21:3 ►
The LORD listened to Israel’s plea and gave the Canaanites over to them. They completely destroyed them and their towns; so the place was named Hormah
Gills exposition on the bible; Joshua 12:14, but this they did in Joshua’s time, when the whole land of Canaan came into their hands; for had they entered the land now, and took and destroyed the cities belonging to Arad, they would doubtless have proceeded, and pursued their conquests, and not have returned into the wilderness again to go round about Edom, in order to enter another way; many think, as Aben Ezra observes on Numbers 21:1 that this section was written by Joshua, after the land was subdued
◄ Exodus 16:35 ►
Veertig jaar lang aten de israelieten manna, tot ze in bewoond gebied kwamen; ze aten de manna tot ze de grens van kanaan bereikten.
Benson commentary; zie joshua 5:11-12. As moses did not live to see the cessation of the manna, some have supposed that the words of this verse where added by ezra.
◄ Deuteronomium 10:6 ►
Coffman commentaries schrijft erover; “even the immortal mcgarvey stated that these verses are not a part of the original text of deuteronomy”.
◄ Deuteronomy 1:1 ►
Adam clarke’s commentary; Verse Deuteronomy 1:1. These be the words which Moses spake — The five first verses of this chapter contain the introduction to the rest of the book: they do not appear to be the work of Moses, but were added probably either by Joshua or Ezra
19.
Verkeerde verwijzing in Marcus 1:2.
Het probleem is dat het begin van het citaat helemaal niet van Jesaja is , maar een combinatie is van een passage uit exodus 23;20 en een uit Maleachi 3;1. Schrijvers zagen in dat dit een moeilijkheid was en veranderden de tekst – in enkele manuscripten – daarom in; ‘Gelijk geschreven staat bij de profeten’. De toeschrijving aan Jesaja is in de oude manuscripten te vinden. (Bart d.Ehrman, de evolutie van de Bijbel, 108).
In Matteus 27:9 staat het volgende; “9 Toen is vervuld geworden, hetgeen gesproken is door den profeet Jeremia, zeggende: En zij hebben de dertig zilveren penningen genomen, de waarde des Gewaardeerden van de kinderen Israëls, Denwelken zij gewaardeerd hebben”.
Adam clarke zegt het volgende in zijn commentaar; “Jeremy the prophet – The words quoted here are not found in the Prophet Jeremiah, but in Zechariah 11:13
In Mattheus 23:35 wordt de naam ‘de zoon van Berechja’ genoemd, echter dient de verwijzing niet naar Bacharias te zijn, maar naar ‘de zoon van Jehoiada’.
Zoals Calvin’ Commentary on the bible aangeeft is het de mening van Jerome dat de naam verkeerd geschreven is.
Handelingen van de apostelen 7:16
Barnes notes;
That Abraham bought – The word “Abraham” here has given rise to considerable perplexity, and it is now pretty generally conceded that it is a mistake.
20.
In lucas 24:46 staat het volgende:
46Hij zei tegen hen: ‘Er staat geschreven dat de messias zal lijden en sterven, maar dat hij op de derde dag zal opstaan uit de dood.
In matteus 2:23 staat het volgende
Dit staat er in Mattheüs 2:23 : And he went and lived in a city called Nazareth, so that what was spoken by the prophets might be fulfilled, that he would be called a Nazarene. [English Standard Version]
1) Het klopt dat ‘Netzer’ en ‘Nazarener’ etymologisch met elkaar verbonden zijn. Maar het feit is dus nog altijd dat het woordje ‘Netzer’ niet ‘Nazarene(r)’ betekent, want dat is uiteindelijk de claim die Mattheüs maakt. Dus voldoet dat argument niet.
2) Het is slechts één profeet. Mattheüs heeft het over (meerdere) Profeten.
In Johannes 13:18 staat het volgende; “ik doel niet op jullie allemaal; ik weet wie ik heb uitgekozen. Wat in de schrift staat zal in vervulling gaan; “hij die at van mijn brood, heeft zich tegen mij gekeerd”.
Volgens het Bijbelgeschrift Johannes zou Jezus dus gezegd hebben dat een profetie in vervulling is gegaan die zijn gesproken in het Oude Testament.
Het Bijbelgeschrift Johannes verwijst naar de psalmen 41 vers 9, waarin het volgende staat; “Zelfs mijn beste vriend op wie ik vertrouwde, die at van mijn brood, heeft zich tegen mij gekeerd”.
Indien psalmen 41 van toepassing is op Jezus dan zou dit betekenen dat Jezus een zondaar is. We lezen namelijk in de psalmen 41 vers 5; “genees mij, ik heb tegen u gezondigd”.
In Matthew 11:11-14: 11Truly, I say to you, among those born of women there has arisen no one greater than John the Baptist1. Yet the one who is least in the kingdom of heaven is greater than he. 12From the days of John the Baptist until now the kingdom of heaven has suffered violence, and the violent take it by force. 13For all the Prophets and the Law prophesied until John, 14and if you are willing to accept it, he is Elijah who is to come.2
“Kan iemand 1 profetie van Noach(‘alayhi salam) en Abraham(‘alayhi salam) geven die specifiek over de Messias gaat?”
Als er géén profetie bestaat van Noach(‘alayhi salam) en Abraham(‘alayhi salam) die specifiek over de Messias gaat, dan zat Jezus(‘alayhi salam) gewoonweg fout door te zeggen dat ALLE profeten tot Johannes(‘alayhi salam) toe geprofeteerd hebben over de Messias (Jezus(‘alayhi salam) dus