Home / Info over Islam / Islam en ‘slavernij’ deel 4

Islam en ‘slavernij’ deel 4

Er wordt beweerd dat de moslims tijdens oorlogen mannen, vrouwen en kinderen als slaven nemen. Ze worden dan een soort ‘bezit’ van de moslims. Hierbij zouden de moslims volgens de evangelisten onbeperkte bevoegdheid krijgen over de slaaf. Zodoende claimen ze dat de moslims indien ze de kans zouden krijgen dat deze daden ‘weer’ ingevoerd zouden worden. Volgens de evangelisten valt het nemen van slaven onder de taken van een moslim.

Dit is hetgeen wat niet enkel beweerd wordt door een aantal westerse oriëntalisten/evangelisten, niettemin worden deze claims jammer genoeg klakkeloos overgenomen door bepaalde mensen die van het westen hun gebedsrichting hebben gemaakt.

Geschiedenis van de slavernij

In de Qur’an wordt gesproken over Jozef(vrede zij met hem) die door zijn broers in een put was gegooid en hieruit werd gehaald door mensen die trokken naar Egypte. Als gevolg hiervan werd Jozef (vrede zij met hem) verkocht in Egypte.

Als we ervan uitgaan dat Jozef(vrede zij met hem) duizenden jaren voor de jaartelling heeft geleefd, dan kunnen we concluderen dat het praktijk van slavernij een lange verleden heeft.

De slavernij werd niet alleen toegepast in het Midden-Oosten, maar overal op de wereld. De Romeinen en de Grieken springen er bovenuit, in deze culturen werd er het meest gebruik gemaakt van slavernij. Zelfs in het oude India en China werd slavernij toegepast zoals de historicus Ahmed Akgunduz aangeeft in zijn boek Osmanli’da Harem.

We kunnen dus met zekerheid zeggen dat slavernij geen toepassing is waarmee de Islam is gekomen, het bestond duizenden jaren voor de Islam al, in de tijd van de profeet Mohamed(vrede en zegeningen zij met hem) was het een veel voorkomende praktijk. Wat we wel kunnen constateren is dat de Islam de enige religie is geweest die de slaven rechten heeft gegeven en is opgekomen voor de slaven, dit punt zullen we duidelijk maken in dit artikel.

Hoe wordt iemand slaaf?

De enige manier om slaven te nemen in de Islam is door middel van een oorlog, dus na een oorlog was het mogelijk dat een deel van de tegenstanders als slaaf werd genomen.

In tegenstelling tot het Westen die oorlogen voerden met de doel om slaven te nemen.

Zo zei de Romeinse politicus Marcus Tullius Cicero in een brief die hij stuurde naar zijn vriend: ‘’De uitkomsten van de reis naar Britanië worden met hoge spanningen verwacht, nu blijkt dat er geen zilvermijnen zijn , is onze enige hoop dat er vele slaven gehaald kunnen worden.

Ook was het een daad van piraten en bandieten. Zij stonden bekend als slavenhandelaren en maakten op deze manier erg veel winst.

Evenals lezen we in de Bijbel dat Mozes werd opgedragen om alle mannen te vermoorden en alle ‘ontmaagde’ vrouwen om te brengen. Slechts de ‘maagden’ kregen een overlevingskans en werden tot slaven genomen. Dit staat in Numeri 30, 17-18; “Nu dan, doodt al wat mannelijk is onder de kinderkens; en doodt alle vrouw die door bijligging des mans een man bekend heeft”.

Een andere vorm van het verkrijgen van slaven in het Romeinse rijk was door een rechtelijk besluit. Zodoende konden dieven en bedriegers ontnomen worden van hun vrijheden, en kregen ze als straf opgelegd dat ze voortaan hun bestaan verder moesten voortzetten als slaaf.

Slavernij in de Islam

We hebben kunnen zien dat slavernij geen daad is wat alleen voorkomt in de Islam. Maar hoe zit het met slaven met de Islam?

De Ottomaanse geleerde Ahmet Cevdet Pasa zegt: “In de Islam is het nemen van een slaaf, het worden van slaaf”

Het nemen van een slaaf kan vergeleken worden met het nemen van een kind, omdat je heel veel verantwoordelijkheden op je neemt. Zo ben je verplicht om voor je slaaf te zorgen en mag je hem niks aandoen.

Je moet de slaaf hetzelfde eten geven als jij eet, hem dezelfde kleding geven als jij hebt, zo heeft de profeet Mohamed – vrede zij met hem – het verschil tussen heer en slaaf verwijderd.

Profeet Mohamed – vrede zij met hem – heeft het bericht gegeven dat iemand die zijn slaaf slaat niet in het Paradijs zal komen. En als straf moet hij zijn slaaf vrijlaten. De profeet Mohammed, vrede zij met hem, was zo goed voor zijn slaaf Zayd, die hij cadeau kreeg, dat wanneer zijn vader hem kwam halen, dat Zayd het weigerde om de profeet te verlaten.

De Islam is dus de religie die de slaven rechten heeft gegeven en hun als mensen heeft behandeld. Om beter te begrijpen wat we bedoelen zullen we een aantal voorbeelden geven van andere culturen en hun omgang met slaven.

In Frankrijk was een wet ingevoerd genaamd: Loi Salique. Deze wet verbood het om met een slaaf te trouwen, wie toch met een slaaf trouwde werd zelf ook een slaaf. Later werd er een andere wet ingevoerd genaamd, Code Noir, deze wet is aangenomen in 1685 door Louis XIV. Volgens deze wet werd het mogelijk gemaakt om slaven voor kleine fouten zware straffen op te leggen. Enkele voorbeelden hiervan zijn het afsnijden van oren en het opleggen van doodstraf. In vergelijking tot de wetten in Frankrijk voerde ook Engeland dergelijke wetten in. Tevens participeerde Koningin Elizabeth zelf ook actief in de slavenhandel. De fundamenten van de industriële revolutie zijn gezet door de slaven die ze lieten werken.

Een ander onmenselijk voorbeeld uit het Westen wat betreft de behandeling van de slaven is de Amerikaanse slavenhandel. Tijdens de transport van de slaven zijn er naar verluid al 20 miljoen slaven overleden. Daarnaast zijn er volgens onder andere Sylviane Diouf slechts 10 a 30 miljoen slaven levend aangekomen in Amerika.

Desondanks claimen de Westerlingen ’trots’ dat zij degene zijn die de slavenhandel heeft afgeschaft. De afschaffing van de slavernij kwam niet voor uit barmhartigheid, immers zij behandelden de slaven geeneens als mensen. Fernard Braudel geeft in alle oprechtheid de juiste intentie aan van de westerlingen, wat hen ertoe heeft gebracht om de slavernij af te schaffen, hij verwoordt dit als volgt;

“men moet accepteren dat deze verbod kwam nadat Amerika geen slaven meer nodig had”.

In de Islam wordt de moslim gestimuleerd om slaven vrij te laten. Zodoende zijn er vele gevallen waarbij de moslim zijn slaaf zijn vrijheid moet geven. Een goed voorbeeld hiervan is dat de moslim ter boetedoening bij het opzettelijk verbreken van het vasten zijn slaaf moet vrijlaten. De vrijgegeven slaaf dient dan als boetedoening voor het verbreken van het vasten. Tevens kunnen alle slaven een afkoopsom krijgen. Bij het voldoen hieraan worden ze vrij. Zo kocht de metgezel Abu Bakr as-Siddiq radiyallahu ‘anhu en andere rijke metgezellen heel veel slaven vrij. Een ander goed voorbeeld hiervan is Umar (vrede zij met hem) die 1000 slaven heeft vrijgekocht. In een Islamitische staat wordt zelfs een deel van het staatsgeld besteed aan het vrijkopen van slaven en de zakaat mag ook besteed worden aan het vrijkopen van slaven

Geleerden die slaaf waren

Een andere bewijs dat de Islam slaven niet ziet als een tweederangs burger is dat er erg goed geschoolde slaven waren, dit ging zelfs zo ver dat – aan het begin van de Omajjadische rijk – de meest geleerde persoon van elk stad een slaaf was. Ongeveer 70 procent van alle overleveringen over de tafsir komt van studenten van ibn ‘Abbas en zij waren allemaal slaven of stamden af van een slaaf. Als gevolg hiervan kan geconcludeerd worden dat een groot deel van de intellectuelen binnen de vroege Islam mensen waren die zelf slaaf waren of van een slaaf afstamde.

‘Ataa ibn abi Rabah was ook een slaaf, maar hij behoort tot de grootste imams van de Islamitische geschiedenis. Zelfs imam als imam Abu Hanifa buigden hun hoofd uit respect voor deze geleerde.

Conclusie

Volgens de westerse begrippen kunnen we dus niet zeggen dat de Islam slaven toestaat, want de westerse betekenis die wordt toegekend aan slavernij komt niet overeen met het islamitische gebruik van het begrip.

In Westerse zin betekent slavernij dat je mensen brandmerkt en gebruikt, maar Islamitisch gezien is een slaaf iemand die jij moet kleden met kleding die jij aandoet en hem te eten geeft van hetgeen jij eet, een persoon die je niet mag slaan. Dit zijn slecht enkele opvallende verschillen die wij noemen, dit kan aangevuld worden met genoeg andere verschillen.

Hierbij moeten we niet vergeten dat de Islam niet is gekomen met slavernij, maar de Islam kwam in een tijd waarbij slavernij welverspreid was. De Islam heeft hun rechten gegeven en hun behandeld als volwaardige mensen. Zelfs dit had veel kwaad gewekt bij de ongelovige van Quraysh.

Ik wil afsluiten met een aantal uitspraken van de profeet Mohamed vrede zij met hem om nogmaals de waarde van slaven aan te duiden in de Islam:

‘’Wees godvrezend met de slaven die jullie hebben, zij zijn jullie broeders en zusters. Allah heeft hun jullie ter beschikking gesteld, geeft hen hetzelfde eten dat jullie eten, en dezelfde kleding als die jullie dragen, en laat hen geen al te zwaar werk verrichten; is het werk te belastend dan moeten jullie hen helpen.’’

‘’Noem hen(de slaven) niet: ‘’Mijn slaaf